Ασκητική

5#Η ξεχασμένη σοβαρότητα της εργασίας



1. Η πράξη της καλλιέργειας της σχέσης εν ελευθερία, συνιστά την ασκητική διάσταση της εργασίας, καθώς και την σοβαρότητα της.

2. Η χρησιμοθυρική διάσταση της εργασίας δεν καταργεί αλλά συμπληρώνει την ασκητική διάσταση όπως το εξωτερικό συμπληρώνει το εσωτερικό. Ο συνδυασμός τους συνιστά την ελαφρύτητα και χαρά της εργασίας. (βλέπε το παραδοσιακό ελληνικό καρνάγιο, τα αγροτικά έθιμα κλπ)

3. Η αποκλειστικά χρησιμοθυρική θέαση της εργασίας, οδηγεί στο βάρος που μετά οδηγεί στην ιδεολογία του Ευμαρισμού. (Το όνειρο πως την δουλειά θα την κάνουν οι “άλλοι”)

4. Στην βιομηχανική εποχή η τεχνολογία πρόσφερε το όνειρο του “ελεύθερου χρόνου”, που θα έδινε την δυνατότητα στον άνθρωπο να αφοσιωθεί στο “πνεύμα” (βλέπε βιβλία) και στην γενικότερη καλλιέργεια του. Όμως δεν πραγματοποιήθηκε.

5. Η ιδεολογική άρνηση της εργασίας είναι ιδεολογική άρνηση της σχέσης από την πίσω πόρτα. Ο Ευμαρισμός οδηγεί σε μια θεώρηση της ευτυχίας ως άρνηση της σχέσης.

6. Η καλλιέργεια της σχέσης εν ελευθερία σημαίνει δυνατότητα επιλογής της εκάστοτε εργασίας και των όρων της και αποτελεί θεμελιακό όρο της Ασκητικής.

7. Χρειάζεται ασκητικό ήθος και πραγματική εσωτερικότητα για να απαλλαγούμε από δούλους εργάτες και υπαλλήλους. Ο μερακλής άνθρωπος είναι ελεύθερος ακόμα και στο κλουβί διότι δεν έχει σαν μοναδικό κίνητρο έναν μισθό που του καθορίζουν άλλοι.

8. Η εν ελευθερία καλλιέργεια της σχέσης είναι το κλειδί για να μεταμορφώσουμε τις σύγχρονες τεχνολογικές διευκολύνσεις από εργαλεία ευμαρισμού σε εργαλεία σοβαρότητας και αληθινής ασκητικής.